ชกลิง เตซาร์
ท่านชกจูร์ เดเชน ลิงปะ (พ.ศ. 2372-2413) คือองค์อวตาร (กลับชาติมาเกิด) ของพระโอรสของพระธรรมราชา ตริซอง เดเชน ซึ่งรู้จักกันในพระนามทั้ง 3 ว่า (1) มูรับ เชโป (2) เยเช โรลเป หรือ (3) ลฮาเซ่ โลจาว่า และในอดีตชาติของท่านชกจูร์ ลิงปะนั้น ท่านยังเคยเกิดเป็นผู้ค้นพบธรรมสมบัติ (เตตอน) อันมีนามว่า ซังเจ ลิงปะ ผู้ซึ่งนำชุดคำสอนที่ชื่อว่า ลามะ กงดู (แปลว่า ศูนย์รวมแห่งความรู้แจ้งของคุรุทั้งหลาย) มาเปิดเผย
คุรุปัทมสมภพนำธรรมสมบัติไปซ่อนไว้ และปิดผนึกชุดคำสอนจำนวนมากมายเหล่านี้ไว้ด้วยแรงอธิษฐานอันศักดิ์สิทธิ์ของ ท่าน เพื่อรอวันเวลาที่เหมาะสมให้เตตอนซึ่งเป็นตัวแทนของคุรุปัทมสมภพนำมาเปิดเผย เพื่อประโยชน์ของหมู่ชนในอนาคต
หนึ่งในเตตอนที่เกิดมาเหล่านี้คือ ท่านชกจูร์ ลิงปะ ท่านเกิดในปี พ.ศ. 2371 ทางภาคตะวันออกของทิเบต ณ เมืองนังเชนในแคว้นคาม ชื่อของท่าน สถานที่เกิด ศิษย์เอกผู้รับคำสอนจากธรรมสมบัติของท่าน รวมถึงผลที่มาจากการเผยแพร่คำสอนท่าน ล้วนถูกทำนายไว้โดย ท่านคุรุปัทมสมภพ
ชกลิง เตซาร์ (ธรรมสมบัติใหม่ของท่านชกจูร์ ลิงปะ) คือ ชุดคำสอนของท่านคุรุปัทมสมภพที่ถูกค้นพบโดยท่านชกจูร์ ลิงปะ แก่นคำสอนอันลึกซึ้งที่สุดแสนจะกระจ่างพร้อมกับคำสอนประกอบถูกอัดแน่นไว้ใน คัมภีร์ขนาดยักษ์กว่า 40 เล่ม พุทธทิเบตทั้งนิกายกาจูร์ และนิงมาต่างล้วนนำชุดคำสอนนี้มาปฏิบัติ
ตักลุง กาจูร์
สายการปฏิบัติตักลุง กาจูร์ แตกหน่อมาจากการบรรลุมรรคผลของท่านตักลุง ทังปา ตาชิ ปาล (พ.ศ. 1685-1753) ท่านเป็นศิษย์เอกของท่านพักโม่ ดรูป้า (ซึ่งเป็นหนึ่งในกลุ่มศิษย์เอกของท่านกัมโปปะ) ท่านทังปาก่อตั้งสายการปฏิบัติตักลุง กาจูร์ (แปลว่า พยัคฆ์บัญชา) ซึ่งมีวัดหลักชื่อริโวเช ตั้งอยู่ในแคว้นคาม สายการปฏิบัตินี้ได้รับการสนับสนุนและสืบทอดต่อกันมาโดยคุรุหลัก 3 คนคือ ท่านจับกน ฉับดรุง รินโปเช, ท่านจับกน เจ๊ดดรุง รินโปเช และ ท่านจับกน พักชก รินโปเช